Witam serdecznie!! Ten mały pościk, po tak długiej przerwie dedykuję tym kochanym dziewczynom, które pytały podczas mojej nieobecności na Chaos. Chaos myśli. Chaos pragnień. Trudno się skupić. Pisać. Porywać na wzniosłości? Nim się to wszystko, co dookoła nas zaleje, na dobre rozszalało wpadł mi w rękę zbiór. Niespełna pięćdziesiąt wierszy Jana Kochanowskiego (1530-1584) pod tytułem "Nie porzucaj nadzieje"*. „Nic wiecznego na świecie: Radość się z troską plecie” „Wszystko płynie”, wszystko się zmienia i nie ma nic trwałego. Jedyną odpowiednią postawą człowieka jest zachowanie spokoju i umiaru. Z jednakowym dystansem powinien on przyjmować sukcesy, jak i ponoszone porażki. Czy pamiętacie te pamiętniki? Znalazłam mój ostatnio w szpargałach u mamy . Ach,jaki był na nie szał w podstawówce.Mieli je wszyscy i tak wp W rozliczne barwy się odzieje. Nic wiecznego na świecie: Radość się z troską plecie, A kiedy jedna weźmie moc najsłabszą, Wtenczas masz zobaczyć odmianę najslilniejszą. Ale człowiek zmęrznieje Gdy mu dobrze dzieje, Więc też, kiedy go Fortuna oszuka, Wnet głowę zwiesi i powagę zmyli. Lecz na szczęście wszelkie Serce ma być a) Na swoje księgi, b) Do Hanny, c) O żywocie ludzkim. 2. Ile utworów tworzy cykl „Trenów”? (1 p.) a) 20, b) 19, c) 15. 10. Napisz rozprawkę (ok. 1 strona tekstu), której punktem wyjścia byłby cytat: „Nic wiecznego na świecie: Radość się z troską plecie (Pieśń IX) Odwołaj się do twórczości Jana Kochanowskiego. (10 p.) X9yA8Z4. ,,nic wiecznego na świecie, radość sie z troska plecie ,, co znaczy ten cytat Nie porzucaj nadzieje, Jakoć się kolwiek dzieje: Bo nie już słońce ostatnie zachodzi, A po złej chwili piękny dzień przychodzi. Patrzaj teraz na lasy, Jako prze zimne czasy Wszystkę swą krasę drzewa utraciły, A śniegi pola wysoko przykryły. Po chwili wiosna przyjdzie, Ten śnieg z nienagła zyjdzie, A ziemia, skoro słońce jej zagrzeje, W rozliczne barwy znowu się odzieje. Nic wiecznego na świecie: Radość się z troską plecie, A kiedy jedna weźmie moc nawiętszą, Wtenczas masz ujrzeć odmianę naprędszą. Jan Kochanowski Nic wiecznego na świecie: Radość się z troską plecie. Nic wiecznego na świecie, radość się z troską plecie... Lecz na szczęście wszelakie, serce ma być jednakie". Te uniwersalne słowa poety z Czarnolasu potwierdzają małżonkowie, którzy przeżyli ze sobą pół wieku. Dwadzieścia cztery pary z terenu miasta i gminy Nałęczów, które w ciągu ostatnich dwóch lat świętowali złote gody spotkały się na jubileuszowej uroczystości 24 marca br. w Urzędzie Miasta. Pół wieku przeżyli już ze sobą Państwo: Barbara i Antoni Boruchowie, Barbara i Stanisław Chęciowie, Zofia i Jan Deptowie, Genowefa i Jan Deptowie, Henryka i Tadeusz Filipkowie, Czesława i Wiktor Franczakowie, Halina i Mieczysław Grotnikowie, Krystyna i Józef Gilowie, Irena i Czesław Kawiakowie, Urszula i Jan Kawiakowie, Lucyna i Kazimierz Kędrowie, Danuta i Stanisław Kowalscy, Henryka i Andrzej Krawczykowie, Stanisława i Zdzisław Lewandowscy, Genowefa i Eugeniusz Mirosławowie, Krystyna i Stanisław Mirosławowie, Helena i Stanisław Nakonieczni, Leokadia i Bogusław Ostrowscy, Jadwiga i Klemens Rządowie, Janina i Jan Surysiowie, Halina i Piotr Wasiłkowie, Stefania i Zygmunt Zachajowie, Henryka i Marian Zgierscy. Małżonkowie otrzymali medale za długoletnie pożycie małżeńskie oraz listy gratulacyjne. – Niech ten szczególny dla Was dzień będzie okazją nie tylko do wspomnień, ale także do pogodnego spojrzenia w przyszłość. Przyjmijcie więc najserdeczniejsze życzenia, zdrowia, szczęścia, pomyślności i samych radosnych dni – życzył jubilatom w listach gratulacyjnych burmistrz Andrzej Ćwiek. Była radość, kwiaty, lampka szampana, mały poczęstunek i ogromne wzruszenie. Jaki jest przepis na trwały, udany związek? Panie chętnie udzielały rad, a panowie żartowali. Powtarzały się podobne stwierdzenia: – Szacunek, wyrozumiałość i miłość, miłość i jeszcze raz miłość – mówi Janina Suryś. – Trzeba zawsze być ze sobą i wspierać się – dodaje Henryka Krawczyk. – Żeby wytrwać ze sobą, trzeba być wyrozumiałym dla drugiej osoby, traktować jak partnera – zwierza się Irena Kawiak. – Życie nie jest usłane różami, są trudne momenty i trzeba je wspólnie przetrwać. – Trzeba z nas brać przykład – mówią zgodnie. Jakie to proste, oczywiste i jakie trudne zarazem. autor: BW Nie porzucaj nadzieje, Jakoć się kolwiek dzieje: Bo nie już słońce ostatnie zachodzi, A po złej chwili piękny dzień przychodzi. Patrzaj teraz na lasy, Jako prze zimne czasy Wszystkę swą krasę drzewa utraciły, A śniegi pola wysoko przykryły. Po chwili wiosna przyjdzie, Ten śnieg z nienagła zyjdzie, A ziemia, skoro słońce jej zagrzeje, W rozliczne barwy znowu się odzieje. Nic wiecznego na świecie: Radość się z troską plecie, A kiedy jedna weźmie moc nawiętszą, Wtenczas masz ujźrzeć odmianę naprędszą. Ale człowiek zhardzieje, Gdy mu się dobrze dzieje; Więc też, kiedy go Fortuna omyli, Wnet głowę zwiesi i powagę zmyli. Lecz na szczęście wszelakie Serce ma być jednakie; Bo z nas Fortuna w żywe oczy szydzi, To da, to weźmie, jako się jej widzi. Ty nie miej za stracone, Co może być wrócone: Siła Bóg może wywrócić w godzinie; A kto mu kolwiek ufa, nie Pieśni IX [Nie porzucaj nadzieje...] Powrót na stronę główną JAN KOCHANOWSKI

nic wiecznego na świecie radość się z troską plecie