Filmy o miłości, które musicie obejrzeć przynajmniej raz w życiu. 6 produkcji, dzięki którym inaczej na nią spojrzycie Zdjęcia do filmu rozpoczęto 25 września 2018 roku, a jego premiera kinowa miała miejsce w Indiach 10 stycznia 2020 roku. Tutaj miłość i związki między dwojgiem ludzi są ukazane w nieskończonej ilości odcieni – jak w życiu. Nie wszystkie filmy pokazują miłość przez różowe okulary Fot. Kadr z filmu Cześć Adamie, dzięki za polecenie kilku fajnych filmów 🙂 Moje pierwsze skojarzenie to film „Czekolada”, bardzo mi się podobał, klimatyczny, wartościowy, i raczej nie tylko o gotowaniu. Ja akurat po wielu latach zaawansowanego gotowania coraz częściej odkrywam urok surowego witariańskiego jedzenia, na przykład cuda i cudeńka z Kategorie: kulinarne, o gotowaniu. dodaj do ulubionych. powiązane hasła: czekolada. Szukanie pociechy i zrozumienia u człowieka kochanego jest rzeczą ludzką, ale nie należy. tego nigdy robić w łóżku ani przy stole, bardzo złym nawykiem jest bowiem mieszanie. seksu i posiłków z kłopotami dnia. Jego czyste, wspaniale nakręcone filmy rozkładają skomplikowane naczynia na coś łatwego do opanowania i wykonalnego. Jego charyzmatyczny dowcip ułatwia zatrzymanie i obejrzenie wszystkich jego filmów. To odpowiada na pytanie, co robi jego kanał na YouTube o gotowaniu na tej starannie zbadanej liście. Więcej w mojej recenzji: „Hologram dla króla” film obyczajowy o miłości i poszukiwaniu siebie z Tomem Hanksem. Melodramaty – filmy o nieszczęśliwej miłości „Elegia” (Elegy) 2008. Film o romansie wrażliwej i pięknej studentki (Penelope Cruz!) i jej wykładowcy (różnica wieku między nimi to 42 lata!). ok3L6T. W poniedziałek 15 kwietnia 2019 roku doszło do pożaru katedry Notre Dame w Paryżu. Postanowiliśmy więc przyjrzeć się najlepszym filmom osadzonym w stolicy Francji. O tragicznej sytuacji poinformowała agencja prasowa Reuters. Zdjęcia i wideo przedstawiające płonącą katedrę pojawiły się również na Twitterze, gdzie dzielili się nimi zwykli obywatele Paryża, a także turyści. Na szczęście oddziałom strażaków udało się ocalić wiele bezcennych dzieł sztuki, które należą do najważniejszych dokonań kulturowych Europy, a po kilku godzinach akcji ratunkowej władze poinformowały, że ogień został w końcu o Paryżu. Produkcje dziejące się w stolicy FrancjiMy postanowiliśmy natomiast przyjrzeć się dziełom filmowym, które zostały zainspirowane samą stolicą Francji. W końcu Paryż jest znany nie tylko z klasycznych dokonań malarstwa, czy rzeźbiarstwa, ale jest także miejscem narodzin francuskiej Nowej Fali, a także domem wielu różnych myślicieli i pisarzy ostatnich 200 lat, których twórczość inspiruje nas aż do "Dzwonnik z Notre Dame" (1911 - obecnie)Dzieła o Quasimodo i Esmeraldzie współczesnemu widzowi kojarzą się najbardziej z filmem animowanym wytwórni Walta Disneya z 1996 roku, który był dość mroczną produkcją jak na bajkowe standardy. Głównym bohaterem był wspomniany garbus Quasimodo, który zakochuje się w pięknej tancerce. Niestety, ich miłość nie ma szczęśliwego zakończenia (przynajmniej w oryginalnej książce Victora Hugo). Przynajmniej w bajce młody mężczyzna staje się bohaterem Paryża i spełnia swoje marzenie, którym jest rozpoczęcie życia poza katedrą: 2. "Nietykalni" (2011)Historia Phillipe'a i Drissa od lat wzrusza i bawi widzów na całym świecie. Chociaż początkowo film "Nietykalni" spotkał się z przeciętnymi ocenami ze strony krytyków, to na portalach IMDb i Filmweb produkcja cieszy się ocenami na poziomie 8,7/10 - i jest to zbiorowa opinia ponad miliona ludzi (po około 660 tysięcy ocen na każdym z portali). Nie będziemy wam zdradzali fabuły filmu, jeśli jeszcze nie mieliście okazji obejrzeć "Nietykalnych". Przygotujcie się jednak na emocjonalny seans: 3. "O północy w Paryżu" (2011)Paryż jest powszechnie znany jako Miasto Miłości, więc niedziwne, że na naszej liście znajdzie się komedia romantyczna Woody'ego Allena, która osadzona jest właśnie w stolicy Francji. Głównymi bohaterami jest para młodych narzeczonych, hollywoodzki scenarzysta Gil (Owen Wilson) i pochodząca z bogatego domu Inez (Rachel McAdams). Ich relacja zaczyna się komplikować podczas wakacji w Paryżu, gdy na ich drodze pojawiają się starzy znajomi, rodzina, a także mieszkańcy stolicy Francji. "O północy w Paryżu" zawiera również elementy science-fiction, które są rzadkością w filmach Woody'ego Allena: 4. "Les Miserables: Nędznicy" (2012)Kolejna adaptacja twórczości Victora Hugo, która została osadzona w Paryżu. Głównym bohaterem jest były więzień Jean Valjean (Hugh Jackman), którego prześladuje paryski inspektor Javert (Russel Crowe). Valjean stara się odmienić swoje życie i pomaga bardziej potrzebującym od siebie. Za rolę w tym filmie Oscara otrzymała Anne Hathaway, nominowany był również Hugh Jackman. Aktor przegrał jednak z Danielem Day-Lewisem, który zachwycił krytyków swoją rolą w "Lincolnie": 5. "Moulin Rouge!" (2001)Ewan McGregor i Nicole Kidman tworzą świetną parę młodych zakochanych w produkcji Baza Luhrmanna z 2001 roku. Film "Moulin Rouge!" doczekał się wielu nagród, dobrych ocen ze strony krytyków, a także wysokich przychodów w światowym box-offisie (zarobił prawie 200 milionów dolarów, co jest wynikiem naprawdę dobrym, jak na musical z początku XXI wieku). Oprócz tego, produkcja o poecie zakochującym się w gwieździe klubu nocnego doczekała się fantastycznego singla promującego film, czyli "Lady Marmelade" w wykonaniu Christiny Aguilery, Lil' Kim, Myi oraz Pink: 6. "Amelia" (2001)"Amelia" to niezwykła i przewrotna komedia romantyczna Jean-Pierre'a Jeuneta. Twórcy postanowili połączyć cechy groteski, surrealizmu, a ironia przeplata się z magią i bajkowością. Amelia jest bardzo nieśmiałą, wrażliwą osobą. Pracuje jako kelnerka w jednej z paryskich kawiarenek i wynajmuje mieszkanie w dzielnicy Montmartre. Chcąc sprawić, by inni poczuli się bardziej szczęśliwi, wymyśla wiele misternych intryg. Przyjdzie jednak moment, kiedy Amelia będzie musiała zająć się własnym losem i własnym szczęściem. W roli głównej wystąpiła Audrey Tautou: 7. "Frantic" (1988)Światowej sławy amerykański kardiochirurg (Harrison Ford) przybywa z żoną na sympozjum naukowe do Paryża. Gdy lekarz bierze prysznic, jego żona w tajemniczych okolicznościach znika z pokoju hotelowego. Bohater podejmuje śledztwo na własną rękę. Produkcja w reżyserii Romana Polańskiego nie stała się największym przebojem polskiego artysty mocno związanego ze stolicą Francji, ale wciąż pozostaje jedną z najciekawszych ról Harrisona Forda, a sam "Frantic" utrzymuje widzów w napięciu: 8. "Ratatuj" (2007)Głównym bohaterem produkcji jest szczur Remy, który pragnie zostać szefem kuchni w jednej z wykwintnych paryskich restauracji. Zmuszony do wyboru między oczekiwaniami rodziny a kulinarnym powołaniem, Remy wplątuje się w ciąg nieoczekiwanych wydarzeń i wraz z nowym przyjacielem Linguinim wywraca gastronomiczny świat do góry nogami. "Ratatuj" prezentuje stereotypy związane z Francją (wszędzie widzimy bagietki, wino, a soundtrack jest pełen dźwięków akordeonu), ale jednocześnie przekonuje nas, że czasami to kim jesteśmy, wcale nie musi oznaczać, że nie możemy spełnić swoich marzeń. Nawet jeśli te wydają się być zbyt odległe: 9. "Zakochany Paryż" (2006)Natalie Portman, Juliette Binoche, Willem Dafoe, Fanny Ardant, Nick Nolte i Elijah Wood w obiektywie Gusa van Santa, braci Coen, Toma Tykwera i Gerarda Depardieu. "Zakochany Paryż" to film na wskroś paryski, w pełni czerpiący z bogatej historii miasta. Twórcy wręcz sami porównują stolicę Francji do miłości, ukazując Paryż jako nastrojowy, kapryśny, dramatyczny. Każdy z filmowców opowiada swoją własną historię, osadzoną w innej dzielnicy Paryża. Trudno znaleźć inny film, który byłby tak uzależniony od swojego umiejscowienia: 10. "Sławna restauracja" (1966)Z czym kojarzy nam się Paryż? Jest to niewątpliwie jedno z europejskich centrów świata mody, Miasto Miłości, ale także wyjątkowe miejsce dla smakoszy. Komedia z Louisem de Funesem zabiera nas własnie do fikcyjnej francuskiej restauracji, która mieści się na Polach Elizejskich. Miejsce nie jest jedynie wykwintną jadłodajnią - według właściciela, pana Septima (postać de Funesa) jest to swoista wizytówka Francji, którą odwiedzają najwięksi Francuzi i Francuzki. Tak ogromna presja ciążąca na lekko roztrzepanym restauratorze powoduje wiele komicznych sytuacji, które doskonale znamy z innych filmów Louisa de Funesa: A które filmy waszym zdaniem powinny znaleźć się jeszcze na naszej liście? Zobacz także: >> Najlepsze filmy o dorastaniu i miłości > Filmy o miłości - Top 7 produkcji na Netfliksie << Czasami opisy jedzenia bywają na tyle sugestywne i obrazowe, że powodują głośne burczenie w brzuchu i niepohamowaną chęć rzucenia się w stronę lodówki. Okazuje się, że jedzenie jest wdzięcznym motywem, który twórcy chętnie wplatają w swoje dzieła, tym samym mocno oddziałując na naszą wyobraźnię, a nawet kubki smakowe. Gotowanie jest przecież sztuką, więc nic dziwnego, że doskonale odnajduje się pośród stron powieści czy między filmowymi kadrami. Przed Wami kilka propozycji na wieczór artystyczno - kulinarny, czyli tym razem o jedzeniu z nieco innej strony. Nie są to typowe książki kucharskie czy dokumenty stricte o gotowaniu, ale motyw jedzenia czy przygotowywania posiłków niewątpliwie odgrywa tu ważną rolę. Cudne Manowce Slow food czyli dobre, naturalne jedzenie, regionalne, tradycyjne przepisy i przede wszystkim - kuchnia bez pośpiechu. Właśnie ta idea przyświeca Magdzie Grzebyk, która wydała kulinarny przewodnik po Polsce. Jak sama autorka wskazuje we wstępie, książka powstała jako odpowiedź na codzienny wyścig z czasem i zachęca czytelników, aby zatrzymali się na chwilę w świecie pełnym pośpiechu i zaczęli czerpać radość z małych rzeczy jak niespiesznie wypity kubek kawy z bliską nam osobą. Książka skupia wyjątkowe w oczach autorki agroturystyki i domy gościnne rozsiane po całej Polsce, które sama odkrywała przez kilka miesięcy podróżując po kraju. Przy każdej pozycji, oprócz obrazowego opisu każdego z miejsc, znajdziemy również praktyczne informacje na temat serwowanej kuchni czy zasad przyjmowania zwierząt. Dodatkowo autorka zebrała garść regionalnych i pewnie przez wiele osób do tej pory nieznanych przepisów, które zapisały się w kucharskich dziejach naszych babć. Jeśli nie wiecie jak przyrządzić fafernuchy czy cytrynową szpajzę ta książka przychodzi Wam na ratunek. Miejsca opisane przez Magdę nie są topowymi, ekskluzywnymi hotelami. To miejsca tworzone przez wyjątkowych ludzi z pasją do regionalnych dobrodziejstw, którzy tą pasją i serdecznością chcą dzielić się ze swoimi gośćmi. Zdjęcia w książce doskonale oddają klimat miejsc, które wpisują się w ducha slow life. Okazuje się bowiem, że największym luksusem jest spokój, piękne krajobrazy i wyśmienite jedzenie przy wspólnym stole. Przepiórki w płatkach róży A właściwie Como agua para chocolate, czyli w wolnym tłumaczeniu z języka hiszpańskiego - jak woda na czekoladę, bo taki właśnie oryginalny tytuł nosi powieść meksykańskiej pisarki Lauy Esquivel. Idiom ten oznacza wzbudzanie w kimś bardzo silnego pobudzenia czy wręcz pożądania. A czego można pragnąć bardziej niż tabliczki ulubionej czekolady? Główna bohaterka, Tita, jako najmłodsza z sióstr, zgodnie z tradycją rodzinną nie może wyjść za mąż - jej obowiązkiem jako ostatniej z rodu jest opieka nad matką aż do śmierci. Ukochany dziewczyny poślubia jej siostrę - jest to jedyny sposób, żeby być bliżej Tity i chociaż tak widywać miłość swojego życia. Zrozpaczona dziewczyna wpada w wir kulinarnego szaleństwa, aby odciągnąć myśli od swojej niedoli, a jednocześnie realizuje zasadę starą jak świat - przez żołądek do serca, bowiem gotowane przez nią potrawy są wyrazem uczucia do Pedra i tylko w taki sposób może je wyrazić. Polski tytuł powieści nawiązuje do sceny, w której Tita na dowód miłości dostaje od Pedra bukiet róż. Nie mogąc zatrzymać kwiatów postanawia wykorzystać je w kuchni. Tak właśnie powstaje przepiórka w płatkach róży, która jest najlepszym kulinarnym dowodem miłości Tity. Pyszna i piękna historia zabiera nas w świat meksykańskiej kuchni, która obfituje w kolory, smaki i zapachy. Przewracając kolejne kartki powieści czujemy aromat tamtejszych przypraw, a emocje w głównej bohaterce wrą i kipią, rozlewając się od czasu do czasu. Autorka apetycznie połączyła przepisy z historiami bohaterów, przenosząc czytelników w egzotyczny świat Meksyku. Z moim ojcem o jedzeniu Książka Marii Iwaszkiewicz, córki polskiego pisarza Jarosława Iwaszkiewicza, kręci się wokół tezy, że sercem każdego domu jest kuchnia. To tutaj splatają się losy całej rodziny Iwaszkiewiczów, a także historie osób, które ich dom odwiedzały. Autorka podkreśla rolę jedzenia w jej życiu przekonując czytelników, że jedzenie to nic innego jak poznawanie otaczającego nas świata. Książka jest zbiorem anegdot z życia rodziny, wydanym w formie ciekawie opowiedzianej gawędy, wzbogaconej o prywatną kolekcję ilustracji kart jadłospisowych, które stanowiły nieodłączny element przyjęć i różnych uroczystości w domu Iwaszkiewiczów. Poznajemy nie tylko losy rodziny, ale również kucharzy u niej pracujących czy przyjaciół domu, którzy licznie i często gromadzili się przy stole rodziców Marii. Mało kto potrafi pisać o jedzeniu jak autorka - humorystycznie i obrazowo, zapraszając czytelników do przedwojennej kuchni swojej babci, ale jednocześnie bez zbędnych ozdobników, które odwracałyby uwagę od głównego tematu. Genialna podróż w czasie, gdzie kulinarne odkrycia przeplatają się z historią i tradycjami. Filmy o jedzeniu i gotowaniu warte polecenia Podróż na sto stóp Na sto stóp, bo właśnie taka odległość dzieli restaurację przybyłych do francuskiego miasteczka Hindusów od wyróżnionej gwiazdką Michelin wykwintnej kuchni francuskiej. I chociaż początkowo oba światy mocno ze sobą rywalizują, okazuje się, że gotowanie łagodzi obyczaje i może stać się solidną podstawą prawdziwej przyjaźni, a nawet głębszego uczucia. Hassan, główny bohater i kucharz z zamiłowania stawia sobie za cel kulinarny rozwój. Pragnie udowodnić wszystkim dookoła, ale przede wszystkim sobie, że jest w stanie nauczyć się gotować nieznanych mu dotąd rzeczy i odnieść sukces. Jego zmagania z beszamelem i przygotowaniem idealnego omletu przyprawiają o wilczy apetyt, dlatego polecamy wieczorny seans już po kolacji. Film pokazuje dwa zupełnie inne od siebie światy, kultury i tradycje i to jak bardzo jesteśmy do nich przywiązani - ciężko jest nam zaakceptować coś innego i dla nas niezrozumiałego. Walka technicznej, skrupulatnej kuchni francuskiej z indyjską - pełną improwizacji, ognia i przypraw. Film dla miłośników pięknie serwowanego jedzenia. Julie i Julia Amerykańska pisarka Julie Powell postanawia w 365 dni powtórzyć 524 przepisy z książki kucharskiej Julii Child - ikony gotowania na ekranie i pierwszej kobiety, która w latach 50 ukończyła szkołę marzeń każdego kucharza - paryskie Le Cordon Bleu. Na podstawie tej historii powstaje najpierw książka, a następnie film z genialną Meryl Streep jako Julią Child. W filmie historie obu bohaterek przeplatają się ze sobą. Julia Child postanawia zgłębić tajniki francuskiej kuchni, a za cel stawia sobie napisanie książki kucharskiej. Z kolei jej naśladowczyni początkowo traktuje gotowanie jako sposób na oderwanie się od nudnej rzeczywistości, jednak z każdym kolejnym przepisem kuchnia staje się coraz bliższa jej sercu. Błyskotliwe dialogi, powojenna Francja i przede wszystkim grające pierwsze skrzypce jedzenie to kombinacja, która nie może się nie podobać. Czekolada Na deser wisienka na torcie, czyli Czekolada. Czy może być wdzięczniejszy i bardziej apetyczny temat do nakręcenia filmu? Sama Juliette Binoche specjalnie do tej roli pobierała lekcje wyrobu czekoladek w jednej z paryskich cukierni. Matka i córka przybywają do niewielkiego miasteczka we Francji wraz ze swoją magiczną recepturą na czekoladę. Postanawiają otworzyć cukiernię i czekoladowymi łakociami podbijają serca okolicznych mieszkańców. Muszą jednak zmierzyć się z przeciwnościami losu i bojkotującym słodki biznes hrabią Reynaud, który na każdym kroku próbuje im zaszkodzić. Na uwagę, zachwyt i oklaski zasługują jednak opisy i ujęcia wysuwające czekoladę na pierwszy plan. Wszechobecna rozpuszczona czekolada, praliny, świeżo tłoczone ziarenka kakaowca... Tutaj nawet indyk polany jest aromatycznym, czekoladowym sosem! Obowiązkowa pozycja dla entuzjastów słodkości. Wieczór w domu nie musi być nudny, a nasze propozycje z pewnością przypadną do gustu wszystkim, dla których jedzenie to coś więcej niż tylko posiłek. Smacznego! Zdjęcia do tego artykułu zostały zaczerpnięte z księgarni internetowych empik i tezeusz, a także z serwisu filmowego filmweb. Zobacz tę inspirację na Link do inspiracji: Kochamy dobre jedzenie i kochamy filmy o nim. Nie wszystkie, bo w historii kinematografii nie brakuje potknięć – miało być pysznie, wyszło niesmacznie – ale to nasze pewniaki. To będzie redakcyjny przegląd mocno subiektywny. Czekolada (Chocolat, 2000, reż. Lasse Hallstrom). Kadr z filmu "Czekolada". W tym przypadku przyprawiające o zawrót głowy słodkości są pretekstem do opowiedzenia porywającej historii o poszukiwaniu własnego miejsca, przyjaźni, miłości i tolerancji. Ta narracja z udziałem zjawiskowej Juliet Binoche i Johny’ego Deppa urzeka już od ponad 20 lat. W filmie wystąpił także dekadencki Alfreda Molina w roli złowrogiego burmistrza, mającego słabość do czekolady. Uwaga! Niektóre sceny powodują natychmiastową chęć sięgnięcia po coś słodkiego. Na przykład, kiedy Binoche smaruje tort połyskującą czekoladą, tłucze kakao czy przyprawia kawę tak, że Judie Dench przymyka z lubością oczy, mówiąc: “Ten smak przypomina mi czasy, gdy byłam małą dziewczynką”. Obowiązkowa pozycja na liście do obejrzenia dla łakomczuchów. Wielkie otwarcie (Big Night, 1996, Stanley Tucci/Campbell Scott). Kadr z filmu "Wielkie otwarcie". Ten klasyk powinni obejrzeć wszyscy, którzy uważają się za foodies. Film Stanleya Tucciego to przepiękna opowieść o braciach, którzy emigrują z Włoch do USA, by tu otworzyć restaurację. Szybko okazuje się, że Ameryka lat 50. ma niewielkie pojęcie o prawdziwej włoskiej kuchni, a konieczność dostosowania tradycyjnych potraw do amerykańskich podniebień stanowi trudne wyzwanie. „Dobrze jeść to być blisko Boga“ – mówi Primo, jeden z braci. Z sercem pełnym miłości wałkuje ciasto na pizzę czy pastę, a potem z frustracji rzuca garnkami, gdy klienci nie doceniają jego wyrafinowanego risotto. Zwróćcie uwagę również na Timpano, niezwykłe danie stworzone przez Primo, jednego z braci, rodzaj makaronowego ciasta imponującej wielkości. Jest to film o jedzeniu, ale też o rodzinnych relacjach. Bezdroża (Sideways, 2004, reż. Alexander Payne). Kadr z filmu "Bezdroża". Film dla miłośników wina. Paul Giamatti gra pisarza ze słabością do tego szlachetnego trunku, który podczas wyprawy do winnic stara się uporać z pisarskim blokiem i życiowym kryzysem. W męskiej wyprawie szlakiem merlota towarzyszy mu przyjaciel, który za chwilę stanie na ślubnym kobiercu. Ich błyskotliwe dialogi wybrzmiewają w zapierającej dech w piersiach scenerii. Podczas degustacji wina bohaterowie uczą się doceniać bukiet i rozpoznawać winne nuty, zaś trunek w kieliszkach filmowany jest w zachodzącym słońcu. Ciepły, piękny, dający do myślenia film, który doceniła Akademia. Smakowity, sprawia, że mamy ochotę sięgnąć po kieliszek wina i poczuć magię, która bije z ekranu. Byle nie merlota, bo tego szczepu, jak się okazuje, nasz pisarz nie lubi. Ratatouille (2007, reż. Brad Bird). Kadr z filmu "Ratatouille". Pixarowski szczur Remy, szukający swojego miejsca na kulinarnej mapie Paryża, to jeden z najlepszych ekranowych kucharzy. Ta urocza historia podbiła serca widzów na całym świecie i choć animowana, można ją oglądać nie tylko w towarzystwie dzieci. Jest też dobrą okazją, by zaciekawić młodszych członków rodziny warzywnymi smakami. I choć prezentowana w filmie wersja potrawy ratatuj odbiega od francuskiego klasyka, wygląda bardzo smacznie i jest trochę zdrowsza od oryginału. Przepis na nią stworzył słynny amerykański szef kuchni Thomas Keller. Po obejrzeniu Ratatouille nawet niejadki będą chciały spróbować zapiekanki z bakłażana, cukinii, pomidorów i słodkiej papryki. Julie&Julia (2009, reż. Nora Ephron). Kadr z filmu "Julie&Julia". Ten film to hołd złożony wyrafinowanej francuskiej kuchni. Oparty na prawdziwej historiach guru kulinariów Julii Child (w tej roli Meryl Streep) i blogerki Julie Powell (Amy Adams), która opisuje swoje zmagania z przepisami legendarnej Child. Wspaniałe kreacje aktorskie i przepięknie sfilmowane jedzenie to przepis na hit, a przeplatane historie dwóch silnych kobiet składają się na jego mocne, prokobiece przesłanie. Jest to również film o relacjach małżeńskich, pełnych wzajemnego wsparcia i szacunku. Po jego obejrzeniu chce się kogoś mocno przytulić i wybrać się razem do dobrej francuskiej restauracji. Wszystkie filmy o jedzeniu, które zamieściłam w tym zestawieniu są stosunkowo nowe. To dlatego, że uwielbiam patrzeć na takie żarcie w dobrej jakości. To oczywiście nie oznacza, że nie ma starszych filmów po których jestem głodna, ale ta szóstka zdecydowanie najbardziej pobudza mój apetyt. Nie każdy z nich uważam za arcydzieło jednak potrafię oglądać je po kilka razy i wciąż robię się głodna. Mam nadzieję, że dzięki nim ugotujecie lub chociaż spróbujecie czegoś nowego. Oto moje ulubione filmy o jedzeniu: Ugotowany (Burnt) Bardzo pretensjonalny i stereotypowy główny bohater. Cała historia to cliche pełną gębą, a jednak jakoś nawet fajnie się to ogląda. Może dlatego, że ja lubię Bradleya Coopera i tak wyglądające jedzenie. Uwielbiam gotować praktycznie od zawsze, na taką kuchnię nie mam aspiracji, bo te warunki trudno jest stworzyć w domu. Za to chętnie patrzę na eleganckie jedzenie. Film o desperacji w dążeniu do perfekcji – ma nam przekazać, że nie warto i tak robi – ważniejsze jednak są widoki. Julie i Julia (Julie&Julia) To chyba mój ukochany film na tej liście. On jest po prostu cały o jedzeniu i gotowaniu. O miłości i nienawiści do garów. Najwspanialsza Julia i do tego grana przez jeszcze lepszą Meryl – chyba tylko bagietka z masłem jest lepsza od tego połączenia! Kto nie widział musi zobaczyć koniecznie. Do tego to dwie prawdziwe historie w dwóch najbardziej filmowych miastach: Paryżu i Nowym Jorku. Mieszanka pyszności i znakomitości – aktorskich i sensualnych. Szef (Chef) Prosta opowieść o bardzo dzisiejszych problemach. Rozwód, ciężko w pracy i nagła wolta. Zmiana wszystkiego i życie na własny rachunek. Do tego fajni aktorzy, pyszne i proste jedzenie. Ten film rozgrzewa żołądek i serce. Do pysznego jedzenia dodatkiem jest wzruszająca i pełna ciepła historia rodziny, która po pewnych perturbacjach dochodzi do siebie. Dzięki gotowaniu i jedzeniu oczywiście. Podróż na sto stóp (The Hundred-Foot Journey) To dla mnie film o pasji do karmienia ludzi. Na dwa sposoby, dwa zupełnie inne sposoby, ale obydwa równie doskonałe. A oczywiście stają się najlepsze gdy je połączymy. To film który jest po prostu kolorowy – wielokulturowy, wielopokoleniowy i wielosmakowy. Jest takie okropnie oklepane określenie: to prawdziwa uczta dla zmysłów – ale tym właśnie jest „Podróż na sto stóp”. Nie tylko dla miłośników jedzenia, bo to po prostu bardzo dobre kino. Wciąga, wzrusza i bawi! Życie od kuchni (No Reservations) Ten film mimo, że nie jest moim ulubionym, widziałam chyba ze sto razy. Nigdy nie włączyłam go sama, ale jak już znajdzie się w telewizji (a jest dosyć często) nie potrafię przełączyć. Jest smacznie, romantycznie i do tego jest tam bardzo kochana ujmująca dziewczynka, która dzięki pysznemu jedzeniu wraca do siebie po najgorszym co może spotkać dziecko. To taki klasyk na miły wieczór na kanapie w towarzystwie czegoś pysznego. To skomplikowane (It’s Complicated) Pozornie nie zaliczyłabym go do grupy filmy o jedzeniu. Znów moja ukochana Meryl gotuje, lecz tu nie jest to głównym wątkiem. Nic to nie przeszkadza, bo kiedy na ekranie pojawia się jedzenie nie jestem w stanie nie podejść do lodówki. Fajna, ciepła i rodzinna przygoda z pysznościami w tle. Takie są moje ulubione filmy o jedzeniu. A Wy co dodalibyście do tej listy? Zdjęcie tytułowe z Inne wpisy filmowe na moim blogu znajdziesz tutaj: Seriale i filmy na leniwy dzień Jak wybrać film na wieczór – moje sprytne sposoby 7 seriali, po których zamarzy Ci się zmiana pracy 8 filmów, po których aż chce się pracować Trudno jest wskazać film bez wątku miłosnego. Tak ogromna popularność tego motywu sprawia, że wiele produkcji romantycznych popada w sztampowość, wykorzystując zużyte schematy, powielając stereotypy, przez co stają się one powtarzalne i mocno przewidywalne. Niemniej nawet na tak wyeksploatowanym polu znaleźć można produkcje godne szczególnej uwagi. Filmy o miłości, które wymykają się utartym schematom, które potrafią opowiedzieć o miłości z innej perspektywy. Albo takie, które na dobre wryły się w kanon, stając się niezapomnianymi, kultowymi historiami miłosnymi. Filmy z obu tych grup znajdziecie na poniższej liście 30 filmów, które zdobyły największą liczbę głosów w naszym plebiscycie. Mimo iż romans jest tematem mocno popularnym w kinie, nie obyło się bez niespodzianek. Sprawdźcie sami, czy wyniki was zaskoczą!30. Piękna i bestia (1991)Słynna animacja Disneya nie jest standardową opowieścią o miłości. W największym stopniu dotyczy ona tego wszystkiego, co ją czasami poprzedza. Lękiem przed wyrażeniem, tego co się naprawdę czuje, niepewnością przed całkowitym zaangażowaniem czy strachem przed zaufaniem drugiej osobie. Emocje Belli zyskują swoją personifikację w postaci zagadkowej bestii. Problematyczne ułożenie relacji tkwi w głowach bohaterach, ale rozpoczyna się on na płaszczyźnie fizycznych różnic (tak trudnych do zracjonalizowania) i wieloaspektowo rozumianej inności. To nie tyle film dla zakochanych, ale dla poszukujących tego uczucia. [Maciej Niedźwiedzki]28. Czas na miłość (2013) (ex aequo)Film o miłości z podróżami w czasie w tle? Bardzo oryginalny pomysł i udane wykonanie (nawet jeśli zasady rządzące rzeczonymi podróżami są mocno umowne). Obsadowym strzałem w dziesiątkę byli Domnhall Gleeson i Rachel McAdams, którzy mają fantastyczną chemię i zwyczajnie przyjemnie ogląda ich się razem na ekranie, a co najważniejsze – kibicuje się im. Scenariusz, jak to u Richarda Curtisa, jest ciepły, pełen uroku i świetnego humoru, a finałowa scena i puenta zawsze gwarantują mi wzruszenie. [Łukasz Budnik]28. Amelia (2001) (ex aequo)Oglądając Amelię zdajemy sobie sprawę, że tytułowa bohaterka i Nino jej obiekt westchnień przez cały film prowadzą ze sobą grę w kotka i myszkę praktycznie po całym Paryżu, która musi – chcąc nie chcąc – zakończyć się happy endem. Ale nie byłoby to możliwe, gdyby nie Dufayel dodający odwagi naszej Amelii do tego, by kontynuowała relację z mężczyzną, który naprawdę ją kocha, a ona kocha jego. Gdy Nino odkrywa, że jego wybranka serca stoi u jego drzwi, wie, że ta w końcu się poddała uczuciu i obydwoje w końcu odnajdą szczęście i miłość, na którą zasługują. I dobrze wiemy, co stanie się dalej. [Gracja Grzegorczyk]26. Holiday (2006) (ex aequo)Film to opowieść o dwóch kobietach, dwóch domach i dwóch obiektach zainteresowania – Jude Law łączy się z Cameron Diaz, Jack Black ma szczęście i trafia się mu Kate Winslet. Ale jest to także produkcja o miłości w filmie. Jest coś wzruszającego, choć świadomie naiwnego, w nostalgii reżyserki Nancy Meyers za złotym wiekiem Hollywood. Czerpie ona mnóstwo inspiracji z tego, w jaki sposób postrzegana jest na dużym i małym ekranie miłość romantyczna. Trzeba jednak pamiętać, że w jej pokręconym świecie ciągłych miłosnych zawirowań i złamanych serc miłość jest narkotykiem, ucieczką, udręką i gotowy pretekstem do wielu rozmów. Mężczyźni i kobiety w filmie Nancy Meyers nie tylko się zakochują; ciągle mówią o zakochaniu się, o miłości, potrzebie, strachu i poddaniu się miłości. [Gracja Grzegorczyk]26. Casablanca (1942) (ex aequo)Jeżeli to nie jest najwspanialszy film o miłości, to ja nie wiem, co nim jest. I nie chodzi o to, że nie dostajemy oczekiwanego happy endu. Siłą tej produkcji jest fakt, iż mamy historię zakochanych mężczyzny i kobiety, którzy poświęcają miłość dla wyższego celu. Jest to niezwykle pociągające; widz może wyobrazić sobie wygraną miłości Humphreya Bogarta lub Ingrid Bergman, ale widzimy, że bezinteresownie wyrzekając się jej, dokładają swoją małą cegiełkę do wielkiej sprawy, jaką jest pokonanie nazistów. Niektórzy mogą powiedzieć, że Rick łatwo wyrzekł się miłości do Ilsy, przywiązując większą wagę do walki Laszlo z nazizmem. Nic bardziej mylnego. Wyrzeczenie to było niezwykle ciężkie. I to sprawia, że to jeden z najpiękniejszych filmów o miłości. [Gracja Grzegorczyk]24. Ona (2013) (ex aequo)Z jednej strony cieszy mnie obecność filmu Spike’a Jonze’a w tym zestawieniu, z drugiej nie w pełni satysfakcjonuje jego pozycja, bo w moim osobistym rankingu Ona z pewnością zajmowałaby miejsce pierwsze. Kompletnie ujęło mnie jak sprawnie i kompleksowo film opowiada o miłości. O związkach, byciu z drugą osobą, tym jak wpływa to na nas. To oczywiście także absolutne wizualne i muzyczne arcydzieło, wielki aktorski popis, a przy tym niezwykle sprawne i intrygujące kino science fiction. [Filip Pęziński]24. Kocha, lubi, szanuje (2011) (ex aequo)Nie jestem przesadnym fanem komedii romantycznych, chociaż widziałem ich życiu pewnie sporo. Jest za to jedna, która od pierwszego seansu całkowicie mnie urzekła i do której chętnie i regularnie wracam. Mowa tu o Kocha, lubi, szanuje duetu Glenn Ficarra i John Requa z 2011 roku. Uwielbiam w tym filmie jego sprawną wielowątkowość, świetny, niemal bezbłędny humor i PRZEDE WSZYSTKIM kapitalną obsadę, która doskonale odnalazła się w powierzonych im rolach. [Filip Pęziński]23. Uwierz w ducha (1990)Ten film jest jednym z tych nielicznych przypadków, kiedy wszystko zagrało. Jasne, oglądając go dzisiaj, można czepiać się kilku rzeczy. Podobnych historii powstało od tamtej pory co najmniej kilka i jest z czym porównywać, ale trudno oprzeć się wrażeniu, że to jedynie sprawnie zrealizowane podróbki. Co z tego, że niektóre efekty specjalne Uwierz w ducha mogą śmieszyć – najważniejsze, że ten obraz ma duszę. Porusza widzów na całym świecie, bez względu na szerokość geograficzną. Tego nie kupi się za żadne pieniądze, nie załatwią tego żadne najnowsze technologie. [Karol Barzowski, fragment artykułu]21. 500 dni miłości (2009) (ex aequo)Niestety polskie tłumaczenie nie oddaje w pełni ducha fantastycznego debiutu Marca Webba. Niech więc on was nie zmyli – choć film prawi o miłości, to nie jest kolejną komedią romantyczną, ani też ograną historią miłosną, do jakich przyzwyczaiło nas Hollywood. To kapitalne dzieło bez wątpienia warte jest wszelkich „ochów” i „achów”, jakie otrzymuje. To film tyleż zabawny, co i wzruszający; słodki i jednocześnie gorzki; prosty, ale skomplikowany – taki, który wciąga i urzeka. Ale przede wszystkim bardzo szczery, co czyni go wartym szczególnej uwagi. [Jacek Lubiński]21. La La Land (2016) (ex aequo)La La Land opowiada nie tylko o miłości, lecz także pogoni za marzeniami, a finalnie o tym, jak te dwie rzeczy się ze sobą przeplatają. Emma Stone i Ryan Gosling mają świetną chemię i przyjemnie popatrzeć na ich kiełkujący romans, jak również posłuchać piosenek i wspaniałej muzyki Justina Hurwitza. Finalnie najbardziej zapada w pamięci jednak epilog filmu, tak inny od wielu zakończeń filmów miłosnych i zdecydowanie wynoszący La La Land poza definicję klasycznego romansu. [Łukasz Budnik]

filmy o gotowaniu i miłości